OPTYKA 4/2023
Ocena widzenia przestrzennego w zależności od wady wzroku i jej korekcji, cz. II
Mgr Martyna Kępińska1, dr med. Małgorzata Seredyka-Burduk2
1Salon Vision Express Galeria Warmińska w Olsztynie
2Klinika Okulistyki i Optometrii Katedra Chorób Oczu Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wstęp
Widzenie przestrzenne to zdolność postrzegania świata w trzech wymiarach, która pozwala ocenić, gdzie znajduje się obiekt względem obserwatora. Właściwe postrzeganie otoczenia, w którym człowiek pracuje i żyje ma ogromne znaczenie w codziennym funkcjonowaniu. Prawidłowe widzenie jest kształtowane od okresu narodzin i wiąże się z odpowiednim rozwojem widzenia obuocznego, które definiuje się jako złożoną i skoordynowaną współpracę obojga oczu, pozwalającą uzyskać pojedyncze, przestrzenne wrażenie wzrokowe. Warunkiem tego procesu jest utworzenie wyraźnego, o podobnym rozmiarze i kształcie obrazu siatkówkowego w każdym z oczu. Jest to możliwe nie tylko dzięki prawidłowej budowie i funkcjonowaniu gałki ocznej i ośrodkowego układu nerwowego, ale także dzięki właściwej korekcji wad wzroku, co umożliwia właściwą percepcję bodźców [1–3].
