OPTYKA 2/2023

Związek dysfunkcji wzrokowych z wybranymi zaburzeniami postawy ciała

Mgr Zuzanna Kosobucka^1,2,3, mgr Marlena Bobrowska^1,2, dr hab. Jacek Pniewski^1
1 Akademickie Centrum Kształcenia Optometrystów, Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, ul. Pasteura 5
² Gabinet optometryczno-ortoptyczny „Comfort Vision”, Warszawa, Aleja Wyzwolenia 13
³ Salon optyczny „Optyk Wojciech Sala”, Warszawa, ul. Mickiewicza 37

Wstęp

Nauki medyczne coraz częściej stosują holistyczne podejście do leczenia pacjenta. Zakłada ono, że organizm człowieka jest układem całościowym i należy leczyć cały organizm, nie ograniczając się do konkretnego narządu. Zgodnie z tym podejściem, przyczyny danego zaburzenia można szukać nawet w daleko oddalonych obszarach ciała. Mięśnie szkieletowe odgrywają w tym kluczową rolę ze względu na anatomiczny „łańcuch”, który tworzą, spajając szkielet człowieka. Powstanie napięcia w jednej części tego łańcucha prowadzi do mechanizmów kompensacyjnych reszty układu. Przykładem takiego mechanizmu jest wyrównawcze ustawienie głowy, powstające w wyniku kompensacji zeza, co sugeruje wpływ zaburzeń wzrokowych na jakość przyjmowanej postawy ciała [1].
Według badań przeprowadzonych na młodzieży z niedowidzeniem, ponad połowa osób niedowidzących przyjmuje nieprawidłową lub złą postawę ciała, a nieprawidłowości można spodziewać się głównie w obrębie wielkości fizjologicznych krzywizn kręgosłupa [2].
Z innych badań, w których porównano postawę ciała dzieci i młodzieży z niedowidzeniem w stosunku do postawy ich rówieśników z prawidłowym widzeniem, również wynika, że narząd wzroku pełni ważną rolę w kształtowaniu postawy ciała [3]. Autor pracy podaje, że zaburzenia widzenia negatywnie wpływają na niemal każdy element postawy ciała.